به گزارش تیکت به نقل از ایران تئاتر، دکتر ناهید توسلی رمان‌نویسِ صاحب‌نام، دیدگاهِ خود درباره‌ی فرم و ساختارِ نمایش‌نامه‌ی "سفر به نهایتِ دور" و ارتباطِ آن با محتوای این اثر این‌چنین بیان کرد: "بسیاری گمان می‌کنند در رمان، قصه یا نمایش‌نامه بناست فقط روایت‌گرِ رویدادها و حوادث باشیم در حالی‌که اهمیتِ اصلیِ این گونه‌های نوشتاری در دنیای پس از مدرن، به نشان‌دان و گنجاندنِ آن چیزهایی ست که مخاطب در جهانِ واقع نمی‌تواند ببیند. نویسنده بناست حس و احوالاتِ درون و ذهنِ آدم‌های نوشتارِ خود را به نوشتار و تصویر درآورد و نه فقط روایت‌گری خنثی باشد."
این فعال و پژوهشگرِ مسائلِ زنان "سفر به نهایتِ دور" را نمایشی در ترکیب تصویر و نوشتاری درست دانسته افزود: "ضرورتِ خواندنِ نمایش‌نامه‌ی این اثر بسیار است. دستِ کم برای من که با ادبیاتِ نوشتاری بیشتر سر و کار دارم چنین است. چون به هر حال تمرکز زمانِ خواندن بیش از دیدن آن هم در یک جمع است."
دکتر توسّلی با اشاره به نمایشِ "آرتیگوشه" نمایش‌نامه‌ی دیگری که به تازگی از نوشته‌های محمد میرعلی‌اکبری توسط گروه "وَناگهان" به صحنه رفته گفت: "نگاه محمد میرعلی‌اکبری به دو حوزه‌ی زنان و تاریخ بسیار قابل بررسی‌ست. نویسنده با شهامتِ اسطوره‌ها را با سنت‌ها و تابوهای جدید زمان‌مند می‌کند و این شاهکاری‌ست. در "سفر به نهایتِ دور" ضمنِ پرداختنِ به مشکلاتِ زنان در جامعه‌ی امروز خودمان، به خود انسان به صورتِ فراجنسیتی هم بهای درستی داده است."
دکتر ناهید توسلی که جوایز متعددی را در حوزه‌ی پژوهش در حوزه‌ی زنان در سطح بین‌المللی کسب کرده است در پایان نگاه خود به این نمایش گفت: "همه‌ی ما در ایران و جهان و به ویژه در خاورمیانه، به دنبالِ یک ناکجا و مدینه‌ی فاضله هستیم. جایی بهتر از هرجا که هستیم. جهانِ ویرانی که خودمان در هزاره‌ی سوم ساختیم دیگر جایی برای زندگی نیست و گویی همه‌ی ما باید به این سفر دور و دراز برویم. اما من تصور می‌کنم باید تاوانِ کرده‌های خودمان را بپردازیم. ما حتا در تخیل هم نخواهیم توانست از این ویرانه به دوردست‌هایی دیگر سفر کنیم. پس باید به اصلِ خودمان و به اصلِ انسان بازگردیم."
نمایشِ "سفر به نهایتِ دور" به کارگردانیِ محمد میرعلی‌اکبری و به سرپرستی روزبه حسینی، تنها تا 15 مردادماه در سالن چهارسوی تئاتر شهر راس ساعت 20 روی صحنه می‌رود.
